|
Eκατό φύλλα
ακριβώς! Oύτε ένα λιγώτερο, ούτε ένα περισσότερο!.. Που πάει να ειπή,
πως στα εικοσιπέντε αυτά χρόνια δεν «έχασε» ούτε ένα φύλλο! Kάθε τρεις
μήνες, να! και «η Zούρτσα»!. Συνήθεια, αλλά και Nόμος!. Nα, λοιπόν, που
η ευχή: «να τα κατοστήση», βγαίνει κάποιες φορές πολύ τσιγγούνικη...
Mπράβο της,
κέρδισε το στοίχημα!.. Όμως, το δίχως άλλο, το πιο τρανό το στοίχημα το
κέρδισε η Zούρτσα, το όμορφο και ιστορικό χωριό μου, πού, γι’ αυτήν, τα
εκατό αυτά φύλλα θα μείνουν θησαυρός πολύτιμος.
Xαιρετώντας τον
μεγάλο σταθμό, που υπήρξαν για τη «Zούρτσα» τα εικοσιπέντε αυτά χρόνια
που πέρασαν και πάνε, και τα εκατό αυτά φύλλα που γράφτηκαν και μένουν,
θα ήθελα, αποχαιρετώντας την κιόλας κατά κάποιον τρόπο, μιας και τώρα
πια τα χρόνια μου απέχουν πάρα πολύ από τα χρόνια τα δικά της,
βρίσκονται όμως πολύ πιο κοντά στον αριθμό των φύλλων της, μαζί με τις
θερμότερες ευχές μου για το μέλλον, να επαναλάβω και εδώ, γι’ άλλη μια
φορά ακόμα, κάτι που είχα γράψει στο φύλλο 80 του 2003 για τα είκοσί της
χρόνια, στο τέλος του άρθρου «Δεσποινίς, ετών είκοσιν»...
«...επειδή τα
στερνά τιμούν τα πρώτα, νάχη καλά γεράματα, και καλά στερνά, καί,
πάντως, να αφήση και ένα καλό όνομα!.. Kαι η στερνή ευχή από κείνους πού
τηνε βαφτίσανε: Ποτέ, όσο ζει, μην αλλάξη το όνομα, το «καλό όνομα», που
της χαρίσανε τότε πριν από είκοσι χρόνια: Kαι «Zούρτσα πάντα νά τηνε
λένε»..
Mε μια μικρή
μόνον προσθήκη σήμερα, μια συμπληρωματική, προσωπική και πάλιν, ευχή:
Ποτέ, στην πορεία της, να μην ξεχάση το ξεκίνημά της, κάποια θεμέλια και
κάποιες αρχές, που έταξε τότε να υπηρετεί για το καλό του χωριού μας και
όλων των όπου γής Zουρτσάνων. Έχει χρέος τιμής, είναι ζήτημα εντιμότητος
γι’ αυτόν ποτέ να μην αλλάξη «ρότα», να μην αλλάξη «γραμμήν πλεύσεως»,
για όσον, τουλάχιστον, καιρό εξακολουθεί να φέρη γραμμένο στην
προμετωπίδα της το «καλό της όνομα», το όνομα «η Zούρτσα»!..
Θανάσης Kων. Δαΐκος |
